Er zijn steeds meer mensen die allergisch reageren op bepaalde stoffen in levensmiddelen, de allergenen. Daarom is de aandacht voor deze allergenen de voorbije jaren enorm gestegen. Enerzijds vanuit het wetgevend kader zijn een aantal maatregelen van kracht. Anderzijds worden de autocontrole systemen van de voedingsbedrijven dermate onder de loep genomen en aangepast om de allergenen perfect onder controle te houden en een correcte communicatie naar de consument te kunnen voeren.
In de Europese verordening EU 1169/2011, worden de 14 wettelijke allergenen opgesomd:
- Gluten bevattende granen (tarwe, rogge, gerst, haver, spelt, khorasantarwe, kamut)
- Schaaldieren
- Ei
- Vis
- Aardnoten (pinda’s)
- Soja
- Melk
- Noten (schaalvruchten)
- Selder
- Mosterd
- Sesam
- Zwaveldioxide en sulfiet (E220-E228)
- Lupine
- Weekdieren
Van zodra wij grondstoffen gebruiken die minstens één van deze allergenen bevat, moeten wij dit aanduiden op het etiket. Wij doen dit door bij het ingrediënt, in vetjes, het betrokken allergeen te vermelden.
Sulfiet is in dit rijtje een beetje speciaal. Voor dit allergeen is er een wettelijke grens van 10ppm bepaald wanneer het allergeen moet vermeld worden. Als de concentratie minder dan 10ppm bedraagt, is het allergeen dus in heel kleine mate aanwezig maar wordt het toch niet vermeld.
Voor gluten bestaan ook aparte afspraken. Wettelijk gezien geldt nog steeds dat, van zodra het allergeen aanwezig is, hoe gering ook, dit op het etiket moet aangeduid worden. Anderzijds zegt de wetgeving dat een product als glutenvrij mag beschouwd worden als er minder dan 20ppm gluten aanwezig zijn. In die zin, kan het dus voorkomen dat gluten als allergeen aangeduid staat op het etiket maar het product toch als glutenvrij kan gedeclareerd worden.
Tenslotte hebben we nog de mogelijkheid van kruiscontaminatie. Omdat er op onze productie site grondstoffen aanwezig zijn die bepaalde allergenen bevatten en omdat er bij ons producten geproduceerd worden die bepaalde allergenen bevatten, kan er, in sommige gevallen, een zekere contaminatie voorkomen van producten die geen allergenen bevatten met de producten die wel allergenen bevatten. Dit is wat men kruiscontaminatie noemt. Op vandaag voorziet de wet geen verplichte vermelding van allergenen die in een levensmiddel terechtkomen via kruiscontaminatie. Er is een mogelijkheid om dit vrijwillig te melden onder de vorm van “Kan sporen bevatten van…)
Via analyses en theoretische berekeningen wordt deze mogelijke kruiscontaminatie in kaart gebracht en beheerst om controle te houden over de aanwezige concentratie kruiscontaminatie.
Deze contaminatie kan bij ons intern ontstaan maar kan eveneens meekomen, als kruiscontaminatie, met onze grondstoffen. Als spinazie geteeld wordt naast een veld waar soja geteeld wordt, zal er onvermijdelijk reeds vanop het veld een zekere kruiscontaminatie van de spinazie met soja optreden die doorheen de hele keten aanwezig zal blijven.
Voor onze producten geldt dat :
- Alle vloeibare producten allergenenvrij zijn (tenzij anders vermeld op het etiket en technische fiche) en ook geen allergenen via kruiscontaminatie kunnen bevatten.
- Alle poedervormige producten, naast de aanwezigheid van eventuele allergenen, kunnen gecontamineerd zijn met melk, ei, soja, gluten, selderij, mosterd en sulfiet, via kruiscontaminatie.
- Alle poedervormige producten die onder andere schaaldieren, vis of weekdieren bevatten, altijd een kruiscontaminatie van deze drie allergenen kunnen hebben, bovenop de kruiscontaminatie van de hierboven vermelde allergenen voor poedervormige producten.
Indien u bijkomende vragen heeft over de allergenen in onze producten, aarzel niet om ons te contacteren.